5 Bezienswaardigheden die je niet kan missen in de Basiliek van San Marco in Venetië

Pala d'Oro

Uit alle kroonjuwelen in de Basiliek van San Marco is Pala d'Oro de meest gekoesterde. Dit Byzantijnse altaarstuk is 3,45 meter lang en 1,4 meter hoog. Het is een paneel van goud met honderden edelstenen, waaronder 1.300 parels, 300 smaragden, 300 saffieren, 400 granaten, 100 amethisten, naast robijnen en topazen. In 1797 stal Napoleon er een paar, maar hier is van geleerd en nu worden deze kostbare edelstenen bewaakt door beschermend glas. Dit altaar, vervaardigd door goudsmeden uit Venetië en Constantinopel, wordt omlijst door een romaanse boog bovenaan en een gotische boog onderaan.

Schatkamer

De schatkamer van de basiliek, waarin in de loop der eeuwen 283 stukken goud, zilver, glas en andere kostbare materialen zijn verzameld, bevindt zich rechts van het hoofdaltaar en is toegankelijk vanuit de hoek van het zuidelijke transept. De schatkamer is onderverdeeld in vier afdelingen: 

1. Oudheid en vroege Middeleeuwen voorwerpen zoals twee prachtige visvormige lampen gebeeldhouwd in kristal en amfora's gesneden uit een enkel blok agaat. 
2. Byzantijnse edelsmeedwerken, waaronder kelken in cloisonné-email en twee draagbare iconen van de aartsengel Michaël. 
3. Voorwerpen uit de islamitische kunst, zoals de turkooizen glazen kom met gestileerde dieren in reliëf, bezaaid met halfedelstenen.
4. Voorwerpen van westerse oorsprong zoals het beroemde parfumvaatje.

Museum van San Marco

Zodra je het San Marcomuseum binnenkomt, zie je de beroemde Triomfantelijke Quadriga (de vier bronzen paarden). In dit museum, dat aan het einde van de 19e eeuw werd opgericht, bevindt zich een op hout gemaakt schilderij van Paolo Veneziano met verhalen uit het leven van San Marco dat als afdekking voor de Pala d'Oro dient. Verder vindt men er 13de- 16de-eeuwse Gobelin-wandtapijten, 12de-eeuwse Byzantijnse beeldhouwwerken, Perzische tapijten, liturgische gewaden, verluchte manuscripten met de teksten van de liturgieën van San Marco en fragmenten van oude mozaïeken die tijdens de restauratie in de 19de eeuw werden verwijderd.

Marmeren Inlegwerk

Na de Vierde Kruistocht in 1204 werd Venetië overspoeld met kostbaar marmer uit Constantinopel. Bij de bouw van de basiliek werden deze marmers op symbolische wijze gebruikt op basis van hun kenmerken en kleur. Zo werd het rode porfier beschouwd als de kostbaarste steen en geassocieerd met keizerlijke en goddelijke macht. Daarom werd het gebruikt voor de porfieren groep van de Tetrarchen in de zuidelijke gevel en in het interieur van de doge tribune. Een ander kostbaar marmer was het pavonazzetto marmer (te herkennen aan de violette of roodachtige tekening) en werd gebruikt in de apsiszuilen omdat deze als bevoorrecht werden beschouwd.

Graf van Sint Marcus (San Marco)

Toen in 1063 opdracht werd gegeven tot de bouw van een nieuwe basiliek, werden de ruïnes van eerdere gebouwen omgevormd tot een crypte en werd de nieuwe basiliek erboven gebouwd. Hier bevindt zich de graftombe van Marcus. Na de restauratie van de basiliek werd de grafkelder in 1889 opnieuw in gebruik genomen. Het graf van de grote evangelist, dat zich onder het priesterkoor bevindt, was onlangs betrokken bij een grote controverse toen een Britse historicus beweerde dat het graf de beenderen van Alexander de Grote bevatte. Er zijn echter nog geen bewijzen voor deze theorie.